Recent reviews by b.sagimlar

Gömün beni Limveld’e

V Rising özünde bir aksiyon-RPG, ancak mekanik katmanları onu daha çok bir hayatta kalma sandbox'ına dönüştürüyor. Bir vampir olarak oynuyorsunuz ve akla gelebilecek her vampir klişesi oyunun bir unsuruna işlenmiş. Güneş ışığı sizi ateşe veriyor, sarımsak ve gümüş zayıflatma etkileri yaratıyor ve elbette hayatta kalıp güçlenmek için kan içmeniz gerekiyor. Zamanınızın çoğunu boss'ları avlayarak ve güçlerini çalmak için onları öldürerek geçiriyorsunuz. Her şeyi bir araya getiren şey işçilik. Ekipmanınızı geliştirmek için kaynak toplamanız gerekiyor, ancak bunlar oyuncu tarafından inşa edilen kalenizde işlenmeli. Boss'ları yenmek, inşa edebileceğiniz farklı iş istasyonlarının kilidini açar ve üretim seçeneklerinizi daha da genişletir. İşte bu oyun döngüsü, V Rising'in gerçekten parladığı yer. atölye planlarından büyülere, silah taslaklarına ve hatta farklı alanlara erişmek için dönüşebileceğiniz yeni hayvan formlarına kadar kendi ganimetlerini çıkarıyor. Her şeyin merkezindeki kalenizi oluşturmak ve özelleştirmek V Rising'i hayallerinizdeki gotik kaleyi inşa etmeyi çok daha kolaylaştırıyor.

Genel olarak, V Rising harika bir ilerlemeye sahip oldukça eğlenceli bir oyun. Her boss yendiğinizde açacağınız yetenek ve büyü seçenekleriyle dövüşler iyi hissettiriyor, gün içinde gölgede kalsanız bile dünyayı keşfetmek harika bir his veriyor ve bina inşası bazı modern şehir kurma oyunlarıyla tam uyum sağlıyor. özellikle arkadaşlarınızla kesinlikle bir şans vermeye değer, çünkü solo hayatta kalma deneyimine gerçekten meraklı değilseniz, bir süre sonra oldukça sıkıcı olabilir. Son olarak şu oyuna en serisinden bi güncelleme getirin kardeşim kuruduk yav

AdHoc Studio ve Critical Role'un iş birliğine dayalı etkileşimli anlatı oyunu Dispatch

Oyunun konusu: Süper güçlere sahip uyumsuzlar ve ıslah olmuş kötü adamlardan oluşan bir grubun, sıradan ve bürokratik bir çağrı merkezi hayatına zorla sokulduğunu hayal edin. Bir zamanlar kendisi de bir kahraman olan, ancak bazı sebeplerden dolayı kısa bir süreliğine izin almak zorunda kalan Robert Robertson olarak oynuyorsunuz. Islah olmuş süper kötüleri suçları ve benzeri olayları çözmeye yardımcı olmaları için görevlendiren bir sevk memuru olarak işe başlıyor. Oyunun püf noktası, genellikle söylemesi yapmaktan daha kolay olan doğru kişiyi seçmek.

Deneyimi asıl canlandıran şey, dallanıp budaklanan anlatının sunduğu inanılmaz tekrar oynanabilirlik. Birden fazla kez oynayıp, seçimlerinizin farklı sonuçlarını keşfedebilir, karıştırıp eşleştirebilir ve olasılıkların diğer yanlarının görünmesini sağlayabilirsiniz. Üstelik görsel olarak oyun tam bir şölen. Animasyonlar kesinlikle muhteşem. Dürüst olmak gerekirse, kalitesi Dispatch'i video oyunlarında nadiren görülen bir seviyeye taşıyor. Bu cila, son derece kusursuz ve en nihayetinde özdeşleşilebilen karakterlerden oluşan Z-Team'in kaotik cazibesini tamamlıyor. Her birine ve her birinin hikâyedeki örgüsüne kendinizi kaptırmanız çok kolay. Karakter ilişkilerini ve birbirleriyle şakalaşmalarını güçlü bir şekilde vurgulayan bir yazım yönetimiyle, çok keyifli bir oyun deneyimi sunuyor. Gerçekten de bu son derece sıkı yazılmış ve iyi yönetilmiş bir yapım ve sekiz bölümün tamamında da tempo harika. Umarımmm devamı olur ve 2. sezonu en kısa sürede çıkarırlar alın oynayın oynattırınnn

Detroit: Become Human, seçimlerinizin olayları bu türdeki çoğu oyundan daha büyük ve daha tatmin edici bir şekilde etkileyebileceği, dokunaklı ve özlü bir etkileşimli bilimkurgu draması.

Yıl 2038 ve Detroit şehri, inandırıcı, zeki, insan biçimli androidlerin yaratılması sayesinde yeni bir üretim rönesansının merkezi haline geldi. Dünya, bir insanın yapabileceği her şeyi ve daha fazlasını yapabilen itaatkâr makinelerin varlığıyla dönüşüme uğradı. Gerilim yüksek; işsizlik had safhada. İnsanlar artık her şey için Android kullanıyor ve akla gelebilecek her ihtiyaç için farklı modelleri mevcut (el işçiliğinden, çocuk bakıcılığına, mağaza asistanlığına varana kadar) ve oyunun oynanabilir kahramanlarından birinin durumunda da olduğu gibi, dedektifliğe kadar benimsenmesine yol açmış durumda. Bu farklı rollere rağmen, oyundaki tüm androidleri birbirine bağlayan ortak nokta, toplumdaki itaatkar statüleridir ve makineler özellikle hizmet etmek ve itaat etmek üzere programlanmıştır.

Seçimlerinize bağlı olarak on beş saatten fazla süren ve yirmi yıl sonrasını konu alan hikâye, üç androidi konu alıyor. Sırasıyla karakterlerimiz, Kara bir hizmetçi, Markus Lance Henriksen'in canlandırdığı engelli bir sanatçıya yardım ediyor ve Connor, kır saçlı dedektif Hank Andersen'ın androidlerin programlamalarını bozup Deviant'lara (Aykırılara, şiddet ve suç işlemeye meyilli işletim sistemi bozulmuş androidler) dönüşmelerinin nedenini keşfetmesine yardımcı olmak üzere görevlendirilmiş bir prototip. Günümüz dünyasındaki birçok soruna alegorik bir gönderme yapan, bir dizi olay örgüsüyle karmaşık bir hikâye. Kölelik ve beyaz olmayan insanlara yönelik baskı en bariz olanları, ancak çocuk istismarı, göç, uyuşturucu, ifade özgürlüğü, etnik temizlik ve homofobi de hikâyenin bir parçası.

Görseller ve sanat tasarımı harika, yaratılan dünya oldukça inandırıcı ve düşündürücü konulara parmak basıyor. Mekanlar ve bölüm tasarımları son derece detaylı, ki bu da oyunda bu kadar çok mekanın sadece bir kez kullanılmış olması göz önüne alındığında şaşırtıcı. Otonom araçlardan polis dronlarına, tabletlerin kullanımına ve süpermarketlerin artık sadece giriş yapıp sipariş verdiğiniz pencerelere dönüşmesine kadar yakın gelecek dünyasını yaratmak için çok fazla düşünüldüğü aşikar. İnsanların çöplerini yere atıp, birkaç dakika sonra bir android tarafından alınacağını bilmeleri ve televizyonda Fox News'un bariz bir taklidi gibi hoş dokunuşlar da mevcut. Çok iyi bir seviyede kendine özgü bir yapım, mutlaka ilk oyun deneyiminden sonra bir kez daha oynanılması gerektiğini düşünüyorum.

Hi-Fi Rush, müzik ritimleriyle beslenen mekanik bir yapıya sahip bir aksiyon-macera oyunu. Ana karakter Chai, rock yıldızı olma konusunda büyük hayaller kurmaktadır. Bu hayalini gerçekleştirmek için, dev teknoloji kuruluşu Vandelay Technologies tarafından yürütülen bir program olan Armstrong Projesi'ne kaydolur. Chai, hasarlı kolunu onarmak ve rock yıldızı olma hayalini gerçekleştirmek için ileri teknoloji sibernetik cihazlarla donatılmayı kabul eder. Gizemli teknoloji şirketi tarafından sonunda kusurlu ilan edilir ve bu da onu avlamaya çalışan robotlardan hızla kaçması gerektiği bir kovalamacanın içine sürükler. Bu sırada, Vandelay'i devirmek için çalışan Peppermint ile tanışır. İkili, teknoloji devinden hoşnut olmayan çeşitli kişileri bir araya getirerek, Vandelay'in tekelini sona erdirmeye kararlı, uyumsuz bir grup oluşturur.

Her bir çekirdek oyuncu kadrosu üyesi kendi başına etkileyici ve komikti her seferinde şakalaşmalardan, tartışmalardan ve çeşitli dinamiklerden oldukça keyif aldım. Hi-Fi Rush, bilerek klişe olmayı başaran ve çoğu zaman bunu rahatsız edici olmayan bir şekilde oyuncuya aktarabilen şaşırtıcı derecede iyi yazılmış bir oyun. Hatta, hikâyenin oyunun en sevdiğim kısmı olmasına ek olarak her karakterin daha geniş gruba nasıl uyum ve birliktelik sağladıklarını oyunda ilerledikçe görebiliyoruz. Sonunda, Chai ve neşeli grubu uyum içinde çalışıyor hikâye ve oynanış da buna tatmin edici bir seviyeye taşıyordu.

Hi-Fi Rush'ın ritim mekanizmasının asıl devreye girdiği yer dövüş. Oyun, ilk bakışta aksiyon oyunu gibi oynanıyor: kesip biçiyor, kombolar yapıp yüksek skorlar elde ediyorsunuz. Ancak, oyunun benzersiz yanı, bunu oyunun şarkılarıyla aynı ritimde yapmanın verdiği zevk ve size daha yüksek skorlar ve daha etkili saldırılar kazandırması. Ritme ayak uydurmak, davulun trampetiyle ağır vuruşlar yapmak ve göz alıcı animasyonlarınızın Hi-Fi Rush'ın sayısız şarkısına mükemmel bir şekilde zamanlanmış halini görmek, göründüğü kadar iyi hissettiriyor; düğmelere zamanında bastığınızda gerçek bir ağırlık hissediyorsunuz. Oyunun etrafındaki tüm unsurlar aynı numaraya dayanıyor: bulmacalar, platform oyunları, her şey. Dövüşler o kadar iyi ki, müziği kelimenin tam anlamıyla her yönüyle bir araya getirme biçimi benzersiz hissettiriyor. Chai'nin hareketleri, ortamın titreşimi ve etkileşimi, ara sahnelerin temposu ve hatta diyaloglar, müziğin gördüğünüz ve yaptığınız her şeyde yer aldığı yollardan sadece birkaçı.

Kısacası Hi-Fi Rush, hem stil hem de içerik açısından heyecan verici bir ritim oyunu olup, baştan sona eğlendiren, görsel işitsel tarzıyla hem gözümüze hem de kulağımıza hitap eden, kendini kaptırmak isteyenler için iyi düşünülmüş tatmin edici bir oynanış sayesinde elinizden bırakamayacağınız muazzam derecede orijinal bir eser. Mutlaka deneyimleyin.

Oynanış ve hikaye çok sıkıcı, kontroller kötü oyunu oynarken uyuya kalacaktım az daha

Bu seriye bayılıyorummmm atmosferi, manzaraları, gecesi, gündüzü, efektleri, parkurları daha hangi birini sayayım ki tekrardan crane abimizle zombileri paramparça etmek öyle böyle tatmin etmiyor değil Beast modu'da çok iyiiii oyuna ayrı bi hava katmış. Yapımcıların biz Türklere gösterdiği özel yerel fiyatlandırma ve kendi dilinde içerik tüketmemiz konusundaki tutumları içinde ayrı bir teşekkür etmek lazım.

Serinin ismi dışında her şeyiyle sekizinci ana oyunu olan Resident Evil Village, Resident Evil 7'nin hikayesini doğrudan takip ediyor. Önceki oyundan bildiğimiz sıradan insan (kahramanımız) Ethan Winters, Louisiana bataklıklarından sağ kurtulduktan üç yıl sonra karısı Mia ve küçük kızı Rosemary ile Avrupa'nın bir yerlerine yerleşmiştir. Village, birlikte geçirdikleri yeni hayatlarına dair samimi bir bakış açısıyla açılıyor, ancak ailevi mutluluklarını kesen gizemli bir anlaşmazlık var. Küf bulaşmış Baker ailesinin ellerinde çektikleri işkence, hayatlarında hâlâ büyük bir yer kaplıyor ve bir türlü kurtulamadıkları kalıcı bir travma haline geliyor.

Oyun, Amerikan kırsal korku hikayelerinden değil, geleneksel kurt adam ve vampir hikayelerinden esinlenmiş. Önünüzde uzanan devasa gotik şatolar, ürkütücü dağ tepelerindeki konaklar ve karanlık yeraltı maden kompleksleri, tuhaf eserler, karmaşık, birbirine bağlı bulmacalar ve korku dolu canavarlarla dolu. Oyunda toplamda dört farklı Lord ile mücadele ediyoruz. Oyunun pazarlama yıldızı Lady Dimitrescu, 1930'ların ihtişamını ve dev bıçaklarını taşıyan, kan emici femme fatale, göze çarpan kötü adam (kadın tabii ki de :D) malikanede sizi kovalayan, kahkahalar atan ve bıçaklayan bir karakter, üç kızı Bela, Cassandra ve Daniela ise ölümün kız kardeşleri. Ayrıca evinin her odasında sizi izleyen, korkunç Viktorya dönemi bebeklerinden oluşan geniş koleksiyonuyla Donna Beneviento da akıllarda yer ediyor.

Village, sizi içine çekip tavşan deliğinden bir diğer tavşan deliğine sürüklercesine, karmaşık labirentvari bir hikâyeye sahip, uzun zamandır oynadığım en sürükleyici oyun. Hikayenin fazlasıyla dikkat çekici olduğu bu oyun kurgu, atmosfer, aksiyon, psikolojik gerilim, keşif hissi… Her biri bu oyunda üst düzeyde. Village için tam bir “Atmosfer Oyunu” demekte asla yanlış olmaz. Grafikler, efektler, renk paleti hepsi birbirinden güzel şekilde tasarlanmış. Şunu da söylemeden geçmemeliyim ki karakterlerde çok iyi seviyede Dimitrescu ve kızlarına resmen hayran kaldım, bir diğer yandan Chris Redfield ve Mother Miranda da aynı şekilde çok iyilerdi. Kısacası oyunu her yönüyle oldukça beğendim, serinin diğer oyunlarını oynamamış olsam da muhtemelen en sevdiğim oyunu bu oyun olacaktır.

https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3566453089

https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3565918233

Aileye hoş geldin evlat!

Arkanıza dikkat edin ve izlerinizi örtün. Bu oyun, geçmiş bir hayatın çürüyen anılarıyla dolu, çürüyen mekanlar irin ve tehditler. Bir odada durup eşyaların durumuna bakıp, nasıl olup da sahiplerinin bu hale geldiğini merak etmenin bile korku uyandırmaya yettiği bir oyun. Daha sonra gelen cesetler, kan ve canavarlar ise bu tehdidi daha da korkulası hale getiriyor.

Ethan Winters, kayıp karısını bulmak için Louisiana körfezinin derinliklerine doğru bir yola çıkar. Ücra ve izole bir bataklığın üzerinde küçücük bir nokta. Batmakta olan güneş, manzaraya kasvetli turuncu bir parıltı düşürüyor. Sakin ve yavaş bir başlangıç. Hafif bir ürperti, ardından o kadar az uyarıyla korkutucu derecede kafa karıştırıcı bir korku dalgasına dönüşüyor ki, neredeyse dönüp dönüp duruyorsunuz. Başlangıçta çok az hareketli parça olmasına rağmen, beklentilerinizi öylesine kanlı bir şekilde altüst ediyor ki, enkazın içinde dururken az önce olanlara bir anlam vermeye çalışıyorsunuz.

Oyunun korku ögeleri ve hikayesini beğendim, oynanış ve grafikler genel olarak güzel tek beğenmediğim nokta ilerleme kaydetmek adına geçtiğimiz noktalara birden fazla kez geri dönmek zorunda kalmak ve çok merhum mommy'nin örümcek ve her yere deli gibi uçuşan böcekleriyle uğraşmak

https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3564024347

Adından da anlaşılacağı gibi, Lies of P: Overture, orijinal ana oyununun bir ön hikayesidir ve Puppet Frenzy katliamına ve ardından Krat şehrinin çöküşüne yol açan olaylara ışık tutar. Ancak, Lies of P'nin ilk DLC genişlemesi, mekanik kalbiyle, kişisel trajedi ve intikam hikayesidir. Overture, geleneksel bir ön hikaye olmaktan ziyade, Geppetto'nun aynı adlı kuklasının sadık arkadaşı Gemini ile birlikte zamanda geriye yolculuk etmesini sağlar. Geçmişte nasıl sona erdiğinize dair ilk kafa karışıklığından sonra, sonunda Legendary Stalker (Efsanevi Takipçi'nin) peşindesiniz, Krat'ın ihtişamlı son günlerinde rehberlik eden gizemli bir figür. DLC'nin sanat tasarımı, Krat'ın yıkılan eteklerinin diğer kısımlarını keşfederken hissettiğimiz bu korkunç sahnelerle büyük ölçüde aynı seviyede. Daha önce hiç burada olmamış olsanız da, her şeyi örten ve gökyüzünden düşen kar, nostalji ve çocuksu bir merak duygusu uyandırıyor. Neticesinde çok güzel bir ek paket olmuş, ana oyunu oynayıp bitirenlerin bunu da kesinlikle oynamasını tavsiye ederim.

https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3506006612